ФК "Славія" - ФК "Зорка-БДУ", preview text

У апошні дзень вясны мазырская «Славія» на сваім полі прымае гасцей з Мінска - «Зорку -БДУ». Пасля нечаканай гасцявой паразы ад пінскай «Хвалі» мазырчукі пастараюцца зрабіць усё магчымае, каб рэабілітавацца. Тым больш, што палескі глядач будзе чакаць толькі перамогі, бо менавіта такі вынік дае шанец на вяртанне лідыруючых пазіцый у турнірнай табліцы, якія пахіснуліся пасля візіту ў горад над Пінай.

«Зорка - БДУ» мае перад сабой больш складаную задачу, асабліва з улікам таго, што камандзе давялося згуляць на гэтым тыдні яшчэ адзін матч - у сераду мінчукі саступілі «Смалявічам-СТІ» з лікам 1:2. Такім чынам, падначаленым Анатоля Шкляра трэба гуляць праз два дні на трэці, што можа адбіцца на фізічнай гатоўнасці каманды. Увогуле, для «Славіі» задача спрашчаецца. Аднак нельга казаць, што вынік сустрэчы прадвызначаны загадзя - ледзь менш за тыдзень таму так ужо думалі некаторыя эксперты. На практыцы ўсё звычайна аказваецца значна цяжэй, чым у тэорыі.

Увогуле, у суботні вечар на «Юнацтве» дакладна не будзе сумна. Так што ўсё збіраемся і бадзёранька накіроўваемся на стадыён да 17.00. Падтрымаем сваю мясцовую каманду!

Вашай увазе перадматчавы каментар Юрыя Пунтуса:

- Наколькі гатова каманда да суботняй гульні?

- Увогуле, хвалююча стану няма. Нават пройгрышная для мяне гульня ў Пінску - гэта страта ачкоў, але не страта гульні. Я яшчэ больш пераканаўся ў гэтым пасля прагляду запісу матчу, а таксама яго разбору з гульцамі. Гэта вельмі паказальная сустрэча ў тым плане, што гульня была наша, але апынулася намі прайграна. У такіх выпадках я кажу, што гэта страта трох ачкоў, напэўна, нашых залатых, калі мы потым будзем пра гэта шкадаваць ў канцы чэмпіянату. І гэтую гульню нельга было прайграваць, яна была наша. Але мы дапусцілі столькі памылак, што я хлопцам сказаў, што калі мы скончым першы круг і будзем не дапускаць такіх дзіцячых памылак, то толькі тады можна казаць аб правільна зробленай працы над памылкамі. Бо ў адной гульні мы нарабілі памылак і прапусцілі галоў, я лічу, на ўсе астатнія гульні першага круга.

- Па праблемах ў абароне. Ці будуць мець месца кардынальныя дзеянні ў гэтым дачыненні - змены ў складзе?

- Будуць. Я пакуль не гатовы казаць, што гэта будзе. Паўтаруся, я прымаю канчатковае рашэнне перад матчам. Але сёння ў агульнай групе працуюць Хадаркевіч і Аль-Маджыд. Арам ў маім разуменні яшчэ не набраў неабходных кандыцый. Але ў яго ўжо сышлі болевыя адчуванні. Ён вельмі рвецца ў бой - я бачу, што яму хочацца гуляць. Але я яшчэ не вырашыў, ці будзе ён на полі, бо відаць, што яшчэ не набраў стоадсоткавай формы. І дазваляць яму рабіць гэта праз гульню - гэта пэўная рызыка. Спадзяюся на яго вопыт. Але гэта не значыць, што я ўжо вырашыў, што ён будзе гуляць у складзе. Калі браць увесь стартавы склад, дык, думаю, дзве-тры пазіцыі будуць змененыя.

- За апошнія гульні Шчагрыковіч пакінуў супярэчлівае ўражанне...

- Для мяне ён пакінуў супярэчлівае ўражанне не тое, што за апошнія матчы, а за апошнія гады. Я не магу казаць пра яго выхаванне школьнага перыяду футбола. Але з 17 гадоў ён мною вядзецца па жыцці. Ён выхаванец МТЗ-РІПА, дзе я прапрацаваў пяць гадоў. І ў 17 гадоў ён ужо гуляў у мяне ў асноўным складзе. І я бачыў і бачу ягоны патэнцыял. Але цяпер, маючы залаты ўзрост для футбаліста - 24 гады, ён топчацца на месцы. Я ўсё ж такі думаю, што прычына крыецца ў псіхалагічным моманце. Ну і майстэрства не хапае: Бог даў яму шмат чаго - і хуткасць, і хуткасна-сілавыя якасці. Але ён не ўпэўнены ў сваіх сілах, і таму атрымліваецца тое, што атрымліваецца.

- У Лапцева бачныя зрухі ў прадуктыўнасці?

- Лапцеў забіў у сямі матчах 4 галы. Гэтага мала, калі браць колькасць момантаў, якія ён мае. Да прыкладу, колькі магчымасцяў забіць было ў Пінску - не для аднаго ж гала. Па крайняй меры пасля гэтага матчу ў мяне была з хлопцамі вельмі сур'ёзная размова. Думаю, што я дагрукаўся да хлопцаў. Размова была стратэгічнага плана. Але не з-за таго, што прайгралі адну гульню. Я яшчэ раз распавёў, як кажуць, тым, хто не зразумеў, чаму я прыйшоў у гэту каманду, што я буду патрабаваць і як мы будзем рухацца. І хто мне трэба. Мне патрэбны не футбалісты, якія задаволеныя трэцім - чацвёртым месцам, а гульцы, якія хочуць гуляць са мной у вышэйшай лізе. Таму размова была вельмі жорсткай. Думаю, што гэта акажа свой ​​уплыў.

І гульня мною чакаецца нялёгкай. Яна можа атрымацца лёгкай у плане выніку, таму што, не пабаюся здацца нясціплым, мы мацней сёння: і па складзе, і па гульні. Але футбол - такая штука, што можна мець патэнцыял, але яшчэ трэба знайсці шляхі яго рэалізацыі і дамагчыся выніку. Дык вось, калі здарыцца так, што ў нас вынік будзе станоўчым і лёгкім, напрыклад перамога з буйным лікам, то для мяне гэта не будзе сенсацыяй. І калі нам нават, груба кажучы, прыйдзецца згуляць суперцяжкі матч, а яно так і атрымаецца, у якім мы не даможамся выніку, хоць пра гэта не хочацца нават і думаць, то гэта таксама не будзе моцным здзіўленнем. Сёння любая каманда першай лігі вартая павагі і ўвагі, і на адной назе нікога не абыграць.

- Адчуваецца псіхалагічны ціск на хлопцаў у сувязі з пастаяннымі згадкамі «Славіі» у кантэксце выхаду ў вышэйшую лігу?

- Калі шчыра, я не адчуваю. Усё ж такі гэта наша рашэнне, і рашэнне заўзятараў, а гэта трэба паважаць. Псіхалагічны ціск цяжкі тады, калі кіраўніцтвам пастаўленыя задачы і пад іх рэалізацыю створаныя ўсе ўмовы. Гэта можа ціснуць, паколькі бывае, калі і хочаш, і ўмовы ёсць, і не атрымліваецца. У нас сітуацыя крыху іншая. Мы хацелі б праз вынік знайсці разуменне ў кіраўніцтва, каб па выніках былі знойдзеныя сродкі для ўзнагароджання, калі мы дасягнем станоўчага выніку. Але я не дапускаю, што ў рабят з-за гэтага ёсць нейкі мандраж.

У нас цяпер тры вызначальных гульні: дзве хатніх (з «Зоркай-БДУ» і «Гранітам») і выезд у Слонім. Тым больш, што ў Слоніме маюцца не горшыя ўмовы для гульні ў плане поля. Ды і ў нас мы дамагліся добрага стану газона - такога ў першай лізе можна толькі жадаць. Я рэдка калі знаходжу нейкія апраўданні ў чымсьці, але яшчэ раз адзначу, што ў Пінску на такім полі пры такім надвор'і гуляць нельга. І я думаю, што шмат памылак і незразумелых дзеянняў было менавіта з-за такога стану футбалістаў: пры спякоце надыхаешся ўсім гэтым.